Amerikan dergilerinden “The Balance”ın 13 Mayıs 1806 tarihli sayısında, şöyle bir yazı vardı: “Kokteyl, birkaç değişik türdeki alkollü içkinin, şeker, su ya da meyve suyuyla karıştırılmasından oluşan, içimi güzel ve lezzetli bir aperatiftir. İnsanı etkileyici bir görünümü olduğunu da belirtmeliyiz.” Kokteyl adının nereden geldiğine ilişkin birçok değişik söylenti vardır. Amerikalı yazar Joseph Nathan, “Famous First Facts” adlı kitabında, “kokteyl” denilebilecek ilk içkinin, New York’ta bir barın barmaidi olarak çalışan
Betsy Flanagan tarafından hazırlandığını yazar. Aynı kitaba göre, Bayan Flanagan’ın çalıştığı bar, çeşitli horoz kuyruklarıyla süslüydü. Bir gün, sarhoş bir müşteri, espri olsun diye Bayan Flanagan’a “Şu horoz kuyruklarından (İngilizcesi cocktail) bir duble verir misin?” dedi. Bunun üzerine Bayan Flanagan, bir bardağa çeşitli içkileri karıştırarak koydu ve bardağın üzerine de bir tüy yerleştirerek, espritüel müşterisinin arzusunu yerine getirdi. Kokteyl adının buradan geldiği sanısı, öteki söylentilere oranla en inandırıcı olanıdır.
İlk kokteyl barı
İngiltere’de ilk kokteyl barı, 1 Mayıs 1851′de, Londra’da Hyde Park yakınlarında açıldı. Kulübün sahibi Alexis Soyer, Reform Clüb’deki şefliği sırasında, “Tüm ulusların yemek bilgisi” adlı çalışmasıyla, kulüp üyelerinin büyük takdirini kazanmıştı. Açtığı barın dekorasyonunu, ünlü romancı George Augustus Sala yaptı. Barda, müşterilere 40 ayrı türde kokteyl sunuluyordu. Ancak, ruhsat bürosu yetkilileri, Soyer’in barını gördükten sonra, “genç insanların ahlak değerleri için buradan daha tehlikeli bir yer düşünülemez” diyerek ruhsat vermeyi reddettiler. Bunun üzerine bu güzel bar, 14 Ekim 1851′de kapandı.
İlk kokteyl parti
İlk kokteyl parti, 26 Nisan 1924′te, İngiliz yazarlarından Alec Waugh tarafından ressam C.R. W. Nevinson’ın Hdverstock Hill’deki stüdyosunda verildi. O tarihte, Londralılar, öğleden sonra 5.30 gibi erken bir saatte içki içmeye alışkın değillerdi. Bu nedenle, davete yalnızca bir kişi geldi. O da, Waugh’un tanımlamasına göre, “yerel bir gazetede dedikodu sütununu dolduran, orta yaşlı, karanlık tipli bir gazeteciydi”. Waugh 1925 yılında çok daha başarılı sonuçlanan bir deneme daha yaptı. 30 konuğunu, çay içme üzere evine davet etti. Sonra onlara arkadaşı olan Amerikalı bir diplomatın çok ustaca hazırladığı bir kokteyli içirdi . Az sonra kokteyl etkisini gösterdi ve konuklar çok güzel vakit geçirdiler. Waugh, onlara neşelenmelerinin gerçek sebebini söyleyince, ansızın “kokteyl parti” fikri kendilerine çok sempatik geldi ve bunu sık sık düzenlemeye karar verdiler.
Yorumlar
Yorum Gönder