Ticari açıdan başarılı ilk fotoğraf basma işlemi, 1839 yılında Paris’te Louis J.M.Daguerre tarafından geliştirildi. Daguerre, bu çalışmalarına 10 yıl önce ilk fotoğrafı çeken Nicephore Niepce ile bir ortaklık kurarak başlamıştı. Uzun süren çalışmalar sonucu, Niepce’nin “heliografi” adını verdiği teknikle 8 saat süren fotoğraf basma işlemim, 15-30 dakikaya indirgemeyi başardı.Çalışmalarının sonucu, ünlü Fransız astronomisti Dominique François Arago tarafından, 7 Ocak 1839 günü, Fransız Bilimler Akademisi’nde tanıtıldı.
Bu tanıtımın etkisiyle, Fransız hükümeti, sistemin haklarını dünya çapında kendisine ait olmak üzere Daguerre ile Niepce’nin mirasçısı Isıdore Niepce’den satın aldı (19 Ağustos 1839). Ancak Daguerre, bir “uyanıklık” yaparak, buluşunun patentini Fransa hükümeti ile yaptığı anlaşmadan beş gün önce, Londra’da da tescil ettirmişti. Sonradan bu davranışından pişmanlık duydu ve Londra’daki haklarını hiçbir zaman kullanamadı. Zaten buna da gerek kalmamıştı. Parisliler, “bir saat içinde çıkan fotoğraf” tekniğinden öylesine etkilenmişlerdi ki, bu yeni akımın öncüleri arasında yer alabilmek için fotoğraf malzemesi satan dükkânları adeta yağmaladılar. Kentin her köşesi, kiliselerin, sarayların ya da başka yerlerin görüntülerini saptamaya çalışan üç ayaklı kameralarla doldu.
Pekmez çeşitli meyve sularının ateşte kaynatılarak koyulaştırılması sonucunda meydana gelen normalden biraz daha fazla koyu kıvamda meyve suyudur. Pekmezin ilk yapılış tarihi çok eskilere dayandığından kesin bir tarih vermek mümkün değildir. Bazı tarihi kaynaklarda Orta Asya’da yaşayan topluluklar arasında pekmezin var olduğu bilinmektedir. Pekmez Anadolu, Orta Doğu, Asya ve Güneydoğu Avrupa’da yapılan ve zevkle yenen bir ekmek katığıdır. Özellikle Türklerde pekmez yapımı çok ileri gitmiştir.
Yorumlar
Yorum Gönder