Uranyum veya plutonium atomlarının bir nükleer reaktörde fizyon veya parçalanmasıyla ortaya çıkan ısı enerjisi, buhar elde etmek için kullanılır. Buhar ile türbinler döndürülür. Buhar türbininden farkı, fosil yakacak yerine nükleer yakacak kullanır ve buhar kazanı yerine nükleer reaktör mevcuttur. Nükleer yakıt olan uranyum 235 veya plutonium 239 atomlarına nötronların çarpmasıyla fizyon meydana gelir.
Fizyon işleminde ısı yanında meydana gelen nötronlar fizyonun devâmını sağlar. Kontrollü bir düzen ile ısı kaynağının sürekliliği sağlanır. Nükleer reaktörlerin değişik türleri mevcuttur. Bunlar nötronların enerjisi ve sayısının kontrol edilmesinde reaktör çekirdeğinden ısının sıvı veya gaz ile uzaklaştırma türüne göre değişikliklere sâhiptir.
Nükleer güçten elektrik, ilk defâ 1951’de ABD’de Arco (Idaho)daki deneme merkezinde elde edilmiştir. 1976 yılında ABD’de 55 tâne nükleer reaktör çalışmakta ve 160 tânesi yapım hâlindeydi. İngiltere, Fransa, Almanya, Japonya, Rusya Federasyonu, Ukrayna ve Kazakistan’da da nükleer enerji santralları vardır. 1970’lerde yaygınlaşan nükleer reaktörler, 1980’lerde, Three Mile Island (ABD) ve
Chernobil (Rusya) santrallarında meydana gelen kazâlar, ülkeleri temkinli davranmaya zorlamıştır. Genellikle nükleer santrallar çok pahalı inşâ edildikleri hâlde, işletim masrafları düşüktür.
Chernobil (Rusya) santrallarında meydana gelen kazâlar, ülkeleri temkinli davranmaya zorlamıştır. Genellikle nükleer santrallar çok pahalı inşâ edildikleri hâlde, işletim masrafları düşüktür.
Yorumlar
Yorum Gönder